Naar aanleiding van het besluit om nieuwe concessies uit te geven voor deelscooters en deelbakfietsen, wat leidde tot passeren van bestaande aanbieders, ontstond er op LinkedIn flink wat discussie. Begrijpelijk, want aanbieders zagen hun investering in rook opgaan. De assets moeten van de straat gehaald en het is maar afwachten waar ze opnieuw ingezet kunnen worden. Wat volgt is een hoop gemopper op de concessieverlener en een flinke kostenpost voor de bestaande aanbieders.
Het kan anders, maar dat is niet eenvoudig. Met name bij gebiedsontwikkeling, waar deelmobiliteit een grote rol wordt toegedicht. Niet zelden schrijft de gemeente bij lagere parkeernormen deelmobiliteit voor en zoeken de ontwikkelaars marktpartijen die het willen invullen, het liefst met een voorspelbaar risico. Lees: de ontwikkelaar wil het afkopen bij een marktpartij die vervolgens het risico overneemt. Deze marktpartij is geen contractpartner van de gemeente en wil vooral sturen op de bezetting van de assets. In dit hele rijtje komt de gebruiker, de bewoner van het gebied nog niet eens voor!
Om dit allemaal voor te zijn, kan een governance-model worden ingevoerd, waarbij alle betrokken partijen afspraken maken over hun wensen, eisen en risico’s:
- Zo kan een gemeente, om haar beleidsdoelstellingen te halen, voorschriften opnemen in een overeenkomst of concessie en marktpartijen die daar goed op scoren, voordelen geven met bijvoorbeeld lagere vergunningstarieven voor deelvoertuigen in de openbare ruimte;
- Aanbieders kunnen, wanneer ontwikkelaars, verhuurders en VVE’s garant staan voor een zeker gebruik, waardoor hun risico lager wordt, dat verdisconteren in lagere tarieven. VVE’s en verhuurders kunnen bijvoorbeeld een deel van de vaste kosten opnemen in servicekosten. Ook kunnen aanbieders het aanbod dan beter afstemmen op de wensen van de gebruikers en eventueel accessoires faciliteren;
- Ontwikkelaars en corporaties kunnen zich meer focussen waar ze goed in zijn: ontwikkelen en exploiteren van vastgoed;
- Ook kunnen de partijen afspreken dat de assets afzonderlijk worden ingekocht/aanbesteed, zodat de aanbieder van deelmobiliteit veel meer serviceprovider wordt. Dat past weer prima bij de ladder van delen, waar ik eerder over schreef.
Op deze manier wordt deelmobiliteit veel meer een nutsfunctie en kan het toekomstbestendiger worden geïmplementeerd en ontstaat er voor alle partijen een beter speelveld.
Meer weten over deelmobiliteit? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.
